Beylikdüzü İlçesi escort

Beylikdüzü İlçesi escort hava güzeldi. Kabarık bulutlar gökyüzünün üzerinde uçuyordu. Yolun her iki tarafına ekilen yolları ve ağaçları yıkayan çiseleme durdu, aynı zamanda insanlara bir neşe akışı da aşıladı,
‘Neden bir bardak çay içmeyelim?’ Kendimi kelimeler üzerinde mırıldanırken buldum.
İstediğin gibi, Durdu ve doğrudan gözlerime baktı.
Etrafa bakındım; gözlerim bir restoranın görüntüsünü yakalıyor.
Tamam, bu taraftan onu restorana doğru yönlendirdim.
Bir şey üzerinde düşünüyormuş gibi yapmayı bıraktığım yolun yarısını dolaşmadık. “Lokantada oturmak sofistike görünmediği için neden buradan çok uzakta olmayan arkadaşımın evine gitmeyelim?

Beylikdüzü İlçesi escort

” Bir plan yaptım.
‘Sorun değil.’ Omuzlarını silktiğini söyledi.
Memnun oldum. Bir taksi tuttum ve arkadaşımın evine gittim.
“Kahrolası salak!” Kapıyı kilitli bulduğumu haykırdım. Sanırım filmi izlemeye gitti. Açıkladım.
Bazen en yakın mağazanın anahtarını verir. Anahtarı alma umudunu dile getirdim. Lütfen bir süre kal. Dükkana yöneldim.
Neyse ki anahtarı dükkan sahibine vermişti. Anahtarı aldım, önünde neşeyle salladım ve evi açtım.
Onu odaya oturttum ve çay hazırlamak için mutfağa gittim. Çayla ilgili malzemeyle dalga geçerken, onu arkamda buldum.
Çay yapacak mısın? Sordu.
Evet, misafirim olduğun için senden yardım istemeyeceğim. Nazikçe dedim.
Çayı yudumlarken gözlerim onun vücudunu keşfetmeye devam ediyor. Eşarbı göğsünden kenara çekilerek sütyenle sıkıca kapatılmış harikaları ortaya çıkarmıştı. Göğsünün çıplak görüntüsü aletimi dikleştirdi. Gözlerim onun dolgun kalçalarının yumuşaklığını incelemek için aşağı indi. Bir bacağını diğerinin üzerinde tutuyordu.

 Giysileri belden ve dizden gerdirmişti. Toplumu tehlikeye atmadan bir kızla yalnız kalma duygusu beni erotik ve huzursuz ediyordu. Nasıl hareket edeceğimi düşünmeye devam ettim.
Şansıma, gözleri bilinçsizce bir dergiye düştü ve ani bir hareket yaptı. Dizi, çay fincanı tuttuğu eliyle çarptı. Ağladı. 

Çay fincanı havada uçtu ve aynı anda göğsünün üzerinde bir çay sıçradı, kolları ve bacaklarına da birkaç damla düştü. Kollarını dışa doğru uzattı ve kıyafetlerinin üzerindeki çay lekesine baktı. Yüzü biraz soldu. Ayağa kalktım, cebimden mendil çıkardım ve lekeleri ovmaya başladım. Ellerim bilinçsizce ellerini tuttu ve onları inceledi. Neyse ki çay o kadar sıcak değildi. Elleri güvende kaldı.

“Çayın lekesi derin yıkamadan sonra bile buharlaşmadı.” Şüphelerimi dile getirdim.
“Annem bu aksilikten beni esirgemeyecek.” Korkunç bir şekilde söyledi.
‘Giysileri yıkasan iyi olur’ dedim, ‘yoksa silinmez çay izleri bırakır ve umarım bunlar bir saat içinde kurur.’
Onu ikna olmuş buldum.

 Etrafına baktı. Yıkama sırasında ne giyerim? ‘ sordu.
Etrafıma baktım, bir havlu gördüm ve ona sarmasını tavsiye ettim.
Biraz isteksiz görünüyordu. Acele edin, giysiler kurumadan yapın.
Hâlâ kafası karışmış görünüyordu. Öne çıktım, fermuarını açmak için elimi arkaya koydum, fermuarı indirmeden önce durdum ve sordum: ‘Sütyen ve külot mu giyiyorsun?’
Başını salladı.