Sinan paşa escort

Sinan paşa escort Bu yaz evimle sokak arasındaki duvarı üç kez yeniden boyadım. Saat 22.00 idi ve duvarın uzak tarafında bir sprey kutusunun sesini duyduğumda biraz çöp atıyordum. Sessizce uzaktaki kapıdan dışarı çıktım ve bloğun sonuna doğru ilerledim, böylece suçluya arkadan yaklaştım.

Kim olursa olsun, ya gerçekten gençti ya da çok küçük bir kızdı. Yaklaştıkça gotik saçları ve kıyafetleri seçebiliyordum, böylece kiminle uğraştığımdan oldukça emindim.

Sadece birkaç adım uzaktayken sessizce “Vay canına, iyi iş çıkardın” dedim.

Ressam gözlerini kocaman açarak zıpladı ve döndü.

“Merak etme, seni şikayet etmeyeceğim. Sanatın çok etkileyici.”

Sinan paşa escort

 teşekkürler. Kanuna yakalanmaya alışkın değilim, bilirsin.”

“Peki böyle resim yapmayı nerede öğrendin? Resmi bir eğitimin var mı?”

Sanat, ne boyadığı ve başka hangi duvarları etiketlediği hakkında biraz sohbet ettik. Aslında ısındı ve benimle flört etmeye başladı. Tuzağı kurarak sessizce gülümsedim.

“Öyle dedim. “Bununla bir resmini çekebilir miyim? Yerel bir gazete için yarı zamanlı yazıyorum ve bölgedeki sokak sanatı üzerine bir makale yazmak isterim.”

“Gerçekten mi?”

“Evet. Telefonum yanımda değil, ama sizinkiyle bir tane alayım ve bana e-posta gönderebilirsiniz.”

“Uhh.”

“Oh hadi, bu SİZİN. Bunun peşinden gitmek isteyip istemediğinize daha sonra karar verebilirsiniz.”

Sinan paşa escort

“Evet tabi ki.”

Bana telefonunu verdi ve duvarın önünde birkaç fotoğrafını çektim ve sonra kapımın yanındaki köşe taşına doğru yürüdüm ve camı önce taşa çarparak köşeye çarptı.

“Orospu çocuğu! Ne lanet yaşlı adam !?” Ne yaptığıma inanmadan bana bağırdı. “Bunu neden yaptın?”

“Ah, kırık camın neden olduğu kırılmaları seviyorum. İşte, şimdi resminize bakın. Ne kadar çılgınca göründüğünü görüyor musunuz?” Çöp telefonunu ona geri verdim.

“Allah kahretsin, o şey BİN lanet olası dolardan ibaretti seni aptal herif! Onu mahvettin!”

“Hayır, hayır, şimdi daha iyi! Bir daha bakın. Şu anki halini seviyorum.”

“BU SAHİP TELEFONUN DEĞİL! Onu mahvettin!

Gözlerinde yaşları ve hayal kırıklığını görebiliyordum. Muhtemelen bunun için uzun süredir biriktiriyordu.

“Yani sizin izniniz olmadan mülkünüzü değiştirme hakkım yok? Bunu yapmakta yanlış mıydım?”

“Kahretsin, evet öyleydin!”

“Ne kadar zamandır burada yaşıyorsun?” Evde omzuma bir baş parmağımı soktum.

“Burada yaşamıyorum, salak.”

“Demek yeni boyadığın bu duvarın sahibi değilsin?”

Bana bir an tamamen boş bir ifadeyle baktı, sonra farkındalık ona çarptı. “Ohh, seni orospu çocuğu,” diye tısladı.

“Evet, artık pek eğlenceli değil ha?” Onun kaynadığını görebiliyordum, öfkesi zar zor kontrol ediliyordu.

“Benimle daha önce flört ettiğini hatırlıyor musun?”

“Öyle mi?” Küçük göğüslerinin altında kollarını kavuşturdu. Başını yana eğdiğinde ne kadar savunmasız göründüğünü bildiğini biliyordum. Tamamen kasıtlıydı.

“Bu gece bin dolar kazanmaya ne dersin?”

“Oh, hayır lanet olsun! Ne istediğini biliyorum. Ew! Babamdan daha yaşlısın. Ve ben geyim, seni salak.”

“Oh, tamam. Tamamen anlıyorum. , çektiğim fotoğrafları kendime e-postayla göndermeyi başardım. Ve şehrin her yerindeki duvarları etiketlediğini itiraf etmen için ses. Bunları sadece kağıda vereceğim. harika bir hikaye. Üzgünüm ama kaynağını polise daha sonra verecekler mi bilmiyorum. Göreceğiz.  ” Anahtarlarımı almak için cebimi karıştırdım ve sonra bir tanesini kilidin içine ittim.